15 maart 2003 / Casco HQ
Is het mogelijk de negentiende-eeuwse Romantiek in een hedendaags jasje te hijsen? Op deze vraag geeft kunstenaar Lars Eijssen (1967) met zijn performance De Morgen een antwoord. In de ruimte van Casco wordt een landschap geplaatst: een beekje kabbelt door een grasveld met bomen en planten. Dit vormt het decor voor een danseres en een zanger die de performance uitvoeren. De danseres, Jorinda Rietmulder, heeft onder regie van Eijssen een choreografie gemaakt om een nieuwe morgen uit te beelden. De R&B-huil van zanger Big Boy Caprice, waarmee hij de zonsopgang verbeeldt, fungeert hierbij als muzikale component.
Zang, dans, mode, licht en styling zijn ingezet om een hedendaagse, driedimensionale interpretatie van het schilderij De Morgen (1808) van Phillip Otto Runge – Romantiek-schilder bij uitstek – neer te zetten. Eijssen acht de tijd rijp voor een herwaardering van de Romantiek, waarin de gevoelsbeleving op de eerste plaats staat. Was de Romantiek in de negentiende eeuw een reactie op het rationalisme van de Industriële Revolutie en de Verlichting, nu is de roep om een authentieke beleving vooral een reactie op de vervlakking in onze beeldcultuur. Eijssen houdt vast aan de beeldtaal van onze hypergestileerde werkelijkheid, maar hoopt door de volledige overgave van zanger en danser eveneens intense gevoelens bij de kijker los te maken.
