21 juni–15 augustus 2003 / Casco HQ
In Casco presenteert Rainer Ganahl (Oostenrijk/USA) een installatie met keramische tegels waarin de uitwisseling van ideeën en meningen over de Irak-crisis met een Irakese vluchteling centraal staat.
De installatie maakt deel uit van het project Iraq Dialogs, dat bestaat uit dialogen met een groep Irakese vluchtelingen in Europa. Met Iraq Dialogs en Afghan Dialogs wil Ganahl een platform creëren waar mensen, die normaal gesproken niet gehoord worden, hun gedachten en gevoelens over politieke onderwerpen, en over hun persoonlijke en collectieve geschiedenis, kunnen vormgeven.
Elke dialoog in Iraq Dialogs vangt aan met een korte tekst die Ganahl geselecteerd heeft uit zijn persoonlijke oorlogsarchief van de crisis in Irak. Meestal bestaat dit uit een logo, titel of ondertitel zoals die over de nieuwsbeelden op de Amerikaanse televisie gelegd worden om het nieuws — in dit geval de oorlog in Irak — als het ware te verkopen, te rechtvaardigen en ook te versimpelen. Deze nieuwstaal wordt geproduceerd door journalisten die deel uit lijken te maken van een militair systeem: “Would The U.S. Use Nukes?”, “Homeland Security”; “Attack on Iraq”, “Next Target” zijn enkele voorbeelden. Ganahl legt deze teksten voor aan zijn Irakese dialoogpartners en laat ze reageren in hun eigen taal, het Arabisch.
In Casco is de dialoog te zien met de naar Nederland gevluchte Irakees Hikmat (die zijn naam verder niet prijs wil geven). Hikmat reageert met Arabische tekst en tekeningen op de nieuwslogo’s die Ganahl hem voorlegt. Het samenkomen van deze twee talen vormt een aanleiding tot een kritische beschouwing van de representatie van de Irak-crisis. De vluchtige televisiebeelden en de Irakese teksten in deze dialoog worden voor eeuwig vastgelegd in keramiek.
Rainer Ganahl is een in New York woonachtige kunstenaar, die de verhouding tussen macht en kennis onder de loep neemt in zijn kunstpraktijk. Geïnteresseerd in de mate waarin onderwijs bestaande machtsverhoudingen in stand houdt en de mogelijkheid van ideologische kritiek in de kiem smoort, wijdt Ganahl een groot deel van zijn kunstpraktijk aan het leren van nieuwe talen. Talen die niet tot het westerse ‘vakkenpakket’ behoren – gekenmerkt door Eurocentrisme en met name door het taalkundige imperialisme van het Engels. Het leren van deze talen (Japans, Grieks, Koreaans, Arabisch) is Ganahls manier om de sociale wereldorde kritisch te analyseren, of zoals hij schrijft, “it’s a minimal, symbolic intervention into a socio-cultural game that is overdetermined by both socio-economic as well as politico-ideological problems.”
Tijdens zijn verblijf in Utrecht heeft Ganahl zich ook aan het leren van de Arabische taal gewijd. Hikmat was zijn leraar. In Casco zijn video-opnames van deze lessen, My first 500 hours basic Arabic te zien. Verder wordt in Casco de video Homeland Security vertoond.
