Age Lines

A site for and sense of age relations where fragility, dependency, and transmission are foregrounded.

Age Lines omarmt bewust de tweeledigheid die van de verschillende mogelijke betekenissen van de titel lijkt uit te gaan, door ruimte te bieden aan zowel intermenselijke verbintenissen als rimpels in de huid die zich in de loop der tijd ontwikkelen. Van daaruit bestudeert het project de verhoudingen tot het proces van ouder worden, binnen en tussen leeftijdsgroepen.

Ervaringen die we met leeftijd associëren zijn alomtegenwoordig, maar tegelijkertijd nemen ze de meest uiteenlopende, steeds weer nieuwe vormen aan. Age Lines komt voort uit een gedachtegang over het eeuwenoude onderwerp van leeftijd. Het vormt het uitgangspunt van een reflectie op de totstandkoming van relaties en hoe we deze tijdens het proces van ouder worden onderhouden en hernieuwen. De tentoonstelling reikt naar het creëren van een ruimte en gevoel voor een opvatting over leeftijdsrelaties waarbinnen kwetsbaarheid, afhankelijkheid en overdracht voorop worden gesteld.

In de tentoonstelling is werk te zien van onder meer Kerry Downey, Alexis Pauline Gumbs, Ilyana Ritchie, en Mia You. Daarnaast zijn er voorwerpen bijgedragen door individuen die dichtbij de ontwikkeling van het project in Utrecht hebben gestaan.

Age Lines belicht in het bijzonder relaties tussen mentor en leerling, de erfenis van de uitgeverijen van zwarte en zelfverklaarde derdewereldfeministen in de VS, en samenwerkingspraktijken tussen mensen van verschillende generaties. De tentoonstelling omvat kunstwerken, werk in opdracht, oefeningen en anekdotes. De bijdragen putten uit stamlijnen, cycli, en verschillende manieren om leeftijd en het verstrijken van de tijd te meten.

In de video Fishing with Angela (2015–2016) onderzoekt kunstenaar Kerry Downey de relaties tussen vissen en schilderen en tussen mentor en protegee. Zo verwijst het werk naar intergenerationele feministische en queer theorieën van haptische communicatie. Kunstenaar en mentor Angela Dufresne liet Kerry zien hoe je de natuur kunt nabootsen door kunstvliegen te binden om een vis te vangen; via een overheadprojector imiteerde Kerry vervolgens Angela’s gebaren.

Voor If: Kitchen Table Press Covers gaf onderzoeker, schrijver en kunstenaar Alexis Pauline Gumbs rijke, poëtische omschrijvingen van vijf originele boekomslagen van publicaties door vrouwen van kleur in de VS, waarna Ilyana Ritchie op basis van die beschrijvingen tekeningen maakte. De beschrijvingen en tekeningen verwijzen naar boeken die in de jaren 1980 zijn uitgegeven door Kitchen Table: Women of Color Press, en onderstreept welke uitwerking de erfenis van revolutionaire uitgeverijen en hun discours kunnen hebben.

Successions (vanaf 2002) is een doorlopend en onaf “lang gedicht” van dichteres Mia You over de processen en koersen waarlangs verlies en winst zich ontvouwen. Het ontwerp van de huidige manifestatie van Successions is verzorgd door Ika Putranto, in de vormen van een sticker en vinylbelettering.

Op verzoek hebben mensen die dicht bij de ontwikkeling van Age Lines hebben gestaan anekdotes bijgedragen die hun ideeën over leeftijd en hun relaties over de tijd heen weerspiegelen. Voorwerpen zoals de tentoonstellingscatalogus The Time of Our Lives (New Museum: NYC, 1999), een flesje regeneratieolie en een tekening door de dochter van een moeder zijn persoonlijke signifiers voor verhalen over en ervaringen met leeftijd die bij elk van hen weerklank vinden.

Mia You, Successions (2002–doorlopend), manifestatie van een gedicht dat is ontworpen in samenwerking met Ika Putranto. De installatie bevat transparante sticker, vinylbelettering, papier en verschillende matroesjkapoppen, 2016.

Objecten die zijn bijgedragen door door individuen die nauw betrokken waren bij de ontwikkeling van het project in Utrecht:

1. Alex Martinis Roe: fles met regeneration oil; “het cadeau dat ik aan feministisch filosoof en psychoanalyticus Luce Irigaray gaf toen ik een paar jaar geleden bij haar thuis in Parijs op bezoek ging.”

2. Rosemarie Buikema: schilderij, gemaakt op haar zesde: “Ik kan me niet herinneren dat ik het schilderij maakte, maar ik moet maar geloven dat ik het was aangezien mijn naam op de achterkant geschreven staat.”

3. Yolande van der Heide: afrokammen: “Ik moest denken aan de afrokam als een object dat door de jaren heen aan beide kanten van de Atlantische Oceaan een veelbetekenend politiek embleem is geweest. De  afrokam met een handgreep in de vorm van een gebalde vuist werd in de jaren zeventig voor het eerst geproduceerd tijdens de acties van de burgerrechtenbeweging in de VS (denk aan de Black Power beweging en  aan de indrukwekkende ‘fro van Angela Davis); begin jaren tachtig werd er in Nigeria ook een variant op deze kam gemaakt; en, dichter bij huis, kregen Zuid-Afrikaanse middelbare scholieren eerder dit jaar nog te kampen met een een racistische maatregel die hen verbood hun haar in afro of op natuurlijke wijze te dragen. Hun verzet tegen het verbod ging internationaal viral met de hashtag #StopRacismAtPretoriaGirlsHigh. Al deze momenten corresponderen met zwarte empowerment, eenheid, identiteit en burgerlijke ongehoorzaamheid of strijd. Toevallig genoeg zijn Angela Davis en ik op dezelfde datum (26 januari) geboren en zijn Nelson Mandela en ik afkomstig van dezelfde stam (de Xhosa). Zij hebben allebei gebruik gemaakt van dit hulpmiddel en bijgedragen aan de betekenis die we er nu aan toekennen. Hun nalatenschap is aan mij, aan ons, doorgegeven, om de strijd voort te zetten.”

4. Anne Punt: foto van Anne vijfentwintig jaar geleden met haar overgrootvader Max en zijn partner Jeanne; “Ik herinner me hoe gek ik op ze was. Ik heb me nooit gerealiseerd dat hij 40 jaar ouder was dan zij. Het maakte niet uit.”

5. Judith Torzillo: surveillancefoto van de overheid; “mijn oma (3.) en vader (2.) bij een protest in 1971. Dit is hoe ‘volwassen worden’ eruit ziet.” 

6. Marischka Verbeek en Lenneke de Ruijter: het script van het toneelstuk Savannah Bay door Marguerite Duras, 1984; eigenaar Marischka (50 jaar) en algemeen manager Lenneke (27 jaar) werken nauw samen aan het voortbestaan en de levendigheid van boekwinkel Savannah Bay. Marischka werkt inmiddels 25 jaar in de boekensector en Lenneke begon drie jaar geleden;

“Onze bloeiende vriendschap die leeftijd overstijgt wordt gesymboliseerd door onze bijdrage hier. Dit was Marischka’s idee en daar voegde Lenneke haar eigen exemplaar aan toe (in de Nederlandse vertaling, die ook in 1984 werd uitgevoerd).”

7. Binna Choi: tentoonstellingscatalogus bij The Time of Our Lives (New Museum: NYC, 1999); “Ik zag deze tentoonstelling tijdens mijn bezoek aan het New Museum, de laatste van Marcia Tucker als oprichter en directeur van het museum”

8. Ying Que: grijze haren; “Mijn oma had veel grijs haar, hoewel dat me nooit opviel. Mijn moeder heeft een laag grijs haar en de onderste laag is nog steeds donkerbruin, net als mijn haar. Ik trok mijn eerste grijze haar uit toen ik 17 was. Ik realiseer me dat grijze haren niet altijd te maken hebben met leeftijd.”

9. Suzanne Tiemersma: tekening door Mara (Suzanne’s dochter, 5 jaar) van het gezin met de hond, juli 2016; “Een bloem uit de kinderboerderij van Mara en oma!”

10. Niek van der Meer: scheermes en scheerkwast; “Ik herinner me de eerste keer dat mijn vader me leerde hoe ik me moest scheren.”

Kerry Downey, Fishing with Angela, (2015–2016), eenkanaals video, duur 11:06 minuten.

Alexis Pauline Gumbs, If: Kitchen Table Press Covers (2016), tekstbeschrijvingen van de omslagen van vijf boeken die gepubliceerd zijn door de Kitchen Table: Women of Color Press, waaronder: A Comrade is as Precious as a Rice Seedling door Mila D. Aguilar; Cuento: Stories by Latinas onder redactie van Alma Gomez Cherrie Moraga en Mariana Romo-Carmona; This Bridge Called My Back: Writings by Radical Women of Color onder redactie van Cherrie Moraga en Gloria Anzaldua; Narratives door Cheryl Clarke; en Home Girls: A Black Feminist Anthology onder redactie van Barbara Smith.

Ilyana Ritchie, A Comrade is as Precious as a Rice Seedling (2016), reproductie van gekleurd potlood en inkt op papier; Cuento (2016), reproductie van inkt op papier; This Bridge Called My Back (2016), reproductie van inkt op papier; Narratives (2016), reproductie van inkt op papier; Home Girls (2016), reproductie van stift, gekleurd potlood en inkt op papier; allen naar beschrijvingen van Gumbs.

Colophon:

Age Lines is an exhibition that is presented concurrently with Alex Martinis Roe’s exhibition-project To Become Two and is organized by Staci Bu Shea, a recent graduate of the Center for Curatorial Studies, Bard College (New York), who has returned as Curatorial Fellow after a mentorship at Casco during the summer of 2015.

Expore more projects

Name Surname

Title

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

External link