16 november–21 december 1997 / Casco HQ
In 1996 voerde William Speakman tweemaal een duikperformance uit in zijn 3 1/2 meter hoge houten Dive Cabin. Tijdenlang verbleef hij onder water, in een andere wereld, een wereld van stilte waar de fysieke ervaring totaal verschilt van die in de buitenwereld. De bezoeker die door de onderwaterraampjes Speakman kon volgen, moet iets meegekregen hebben van de stille sensatie in de cabine. Het meest zal hij echter getroffen zijn door de zachte slowmotion bewegingen van de duiker. Speakman’s Dive Cabin is er één uit zijn reeks van ’testkamers’: geïsoleerde cellen die een specifiek zintuig optimaal stimuleren, om lichaam en geest in een roes te brengen of juist in opperste concentratie.
In Casco bouwt William Speakman drie van dergelijke ruimtes waarin zich het proces zagen – koken – drogen afspeelt. In een geluiddicht kamertje staat een zaagmachine. De vloer en een wand zijn bedekt met vilt, op de bodem ligt zaagsel. De lucht is droog, stoffig en warm. Het in stukken gezaagde hout wordt overgebracht naar een volgende cel, een tent met een waterbassin waarin het hout gekookt wordt. In de tent ontstaat een broeierige, vochtige en geurige atmosfeer. Het natte hout wordt gedroogd op een stellage boven een houtkachel, en vervolgens opgestookt. In de koude wintermaanden kunnen de bezoekers gebruik maken van een stoombad en vervolgens aanschuiven rondom de kachel.
