01 december 2001–13 januari 2002
Hoe gaan kunstenaars om met een cultuur die wereldwijd gedefinieerd wordt door de macht van de commercie? Met de nieuwe film Killer Queen geven L.A. Raeven (1971, Heerlen) een antwoord.
L.A. Raeven passen de marketingstrategieën die in de mode en media gehanteerd worden toe in hun werk om status te creëren en de juiste doelgroep te bereiken. Waar modehuizen, autofabricanten en drankmagnaten kunst, kunstenaars en kunstinstituten inlijven en inzetten voor hun marketing, draaien L.A. Raeven de rollen om. Op een met eerdere werken vergelijkbare manier, eigenen de kunstenaars zich in dit project het merk van een prestigieuze kunst- en modesponsor toe. Zij worden hierdoor ‘artistieke’ hackers die infiltreren in de dubbelzinnige overeenkomst tussen de commerciële en de niet-commerciële, culturele circuits. In Killer Queen gaan ze echter nog verder: niet alleen maken ze in deze film in zekere zin misbruik van het betreffende merk, ze etaleren ook de onderliggende motieven van de sluwe en misleidende marketingtechnieken die dergelijke merken hanteren.
Killer Queen is de registratie van een performance die plaatsvond in Casco op 23 oktober 2001. Acht jeugdige modellen speelden voor de camera een drankspelletje waar – op straffe van een fout antwoord – een glas champagne gedronken móést worden. De film toont hoe de modellen in een proces van opbieden en flirten langzaam in dronken toestand raken. Hoe ontluisterend ook, Killer Queen maakt slechts zichtbaar wat in de reclamecampagnes van drankmagnaten, gericht op minderjarigen, verborgen blijft. De tekst van de soundtrack Killer Queen van Queen, die als een hypnotiserend en repetitief element in de film terugkeert, verwoordt nog beter de ambivalentie van exclusiviteit en decadentie, waar het champagnemerk zich op beroept: ‘caviar and cigarettes, well versed in etiquette, extraordinarily nice… She’s a Killer Queen…’ .